Pożar lasu to jedna z najgroźniejszych klęsk żywiołowych. Największe nasilenie pożarów na terenach leśnych obserwuje się w okresie wiosennym oraz u schyłku okresu wakacyjnego.
Groźne pożary występują w miesiącach letnich, zwłaszcza podczas długich okresów bez opadów deszczu, z wysokimi temperaturami powietrza i silnymi podmuchami wiatrów. Co roku na terenie Nadleśnictwa Pisz wybucha kilka groźnych pożarów. W bieżącym roku doszło już do 5 pożarów w leśnictwach: Babrosty, Jeże, Leszczyna, Orle oraz Snopki. Głównymi sprawcami pożarów są ludzie, a konkretnie niedopałek papierosa rzucony na suchą trawę, czy niedogaszone ognisko. Tak naprawdę wystarczy jedna iskra by spowodować tragedię.
W Polsce najczęściej występują pożary przyziemne, w których spaleniu ulegają trawy, ściółka i warstwa próchnic. Najgroźniejsze są jednak sytuacje, w których palą się całe korony drzew. Przy pożarach wierzchołkowych, bo tak też je nazywamy, powstają silne prądy powietrzne a płonące fragmenty gałęzi, czyli żagwie, mogą być przenoszone z wiatrem nawet na kilkaset metrów. Podczas pożaru giną m.in. gatunki najcenniejsze, chronione. Zniszczeniu ulegają przede wszystkim rośliny, często bardzo rzadkie. Być może już nigdy nie pojawią się na miejscu gdzie powstał pożar.Pożar to prawdziwa katastrofa dla wielu gatunków zwierząt. Przede wszystkim giną owady, w tym wiele pożytecznych. Ogień niszczy mrowiska, zabija trzmiele, pszczoły i motyle. W przypadku gatunków zagrożonych, nawet lokalny pożar może mieć negatywny wpływ na całą populację. W pożarze giną również duże ssaki, takie jak jelenie, sarny czy dziki. Podczas większych pożarów ogień rozprzestrzenia się z taką prędkością, że nawet najszybsze zwierzęta nie są w stanie uciec. Do tego dochodzi lęk i kłopoty z orientacją w płomieniach i dymie.
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA
Leśnicy przez lata praktyki rozwinęli skuteczny system ochrony przeciwpożarowej. Teren Puszczy Piskiej podzielony jest siecią pasów przeciwpożarowych, czyli zaoranych fragmentów ziemi, które co roku wiosną są odświeżane. Przy rzekach i jeziorach tworzy się punkty czerpania wody, gdzie Straż Pożarna może uzupełnić niezbędną do gaszenia wodę. Dodatkowo w Nadleśnictwie istnieje sieć dojazdów pożarowych, czyli dróg, po których bez przeszkód mogą się poruszać wozy bojowe Straży Pożarnej.
JAK WYGLĄDA AKCJA GASZENIA POŻARU?
Akcja gaszenia pożaru odbywa się według ściśle określonego scenariusza. Najczęściej jako pierwszy dym zauważa obserwator z wieży przeciwpożarowej. W Nadleśnictwie mamy dwie takie dostrzegalnie: w Pogobiu Średnim i w Szerokim Borze. Informację przekazuje do Punktu Alarmowo-Dyspozycyjnego w biurze Nadleśnictwa, w którym dyżury pełni osoba koordynująca akcję gaszenia pożaru. Dyżurny określa przybliżoną lokalizację pożaru i informuje pełnomocnika Nadleśniczego dysponującego samochodem patrolowym oraz właściwego leśniczego, których zadaniem jest znalezienie ognia w lesie. Dopiero, po upewnieniu się, gdzie dokładnie wybuchł pożar, wzywana jest Straż Pożarna. W przypadku większych pożarów do akcji włączany jest samolot z lotniska w Rostkach. Dromader, bo tak nazywa się samolot, przenosi średnio 2500 litrów wody. Celny zrzut wody z samolotu może szybko stłumić ogień, znacznie przyspieszyć i ułatwić pracę strażakom.
CO POWINIENEŚ ZROBIĆ, GDY ZAUWAŻYSZ OGIEŃ W LESIE?
Po pierwsze: nie trać głowy! Rozejrzyj się dookoła i ostrzeż osoby znajdujące się w strefie zagrożenia. W przypadku małego pożaru możesz sam podjąć próbę gaszenia zasypując ogień piaskiem lub tłumiąc ogień kocem. Gdy ogień zdążył objąć większy teren niezwłocznie zaalarmuj straż pożarną dzwoniąc pod numer 998 lub 112. Po zgłoszeniu się dyżurnego podaj:
1. Imię i nazwisko.
2. Możliwie dokładną lokalizację miejsca, w którym się pali. Jeśli masz taką możliwość, podaj lokalizację odczytaną z systemu GPS.
3. Co się pali ( czy jest to pożar ściółki, czy ogień objął wierzchołki drzew, czy jest to drzewostan młody czy już stary). W miarę możliwości określ szacunkowo powierzchnię pożaru.
4. Czy zagrożeni są ludzie, zwierzęta i budynki.
Po podaniu powyższych danych nie należy się rozłączać do chwili potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia. Przyjmujący może jeszcze zażądać dodatkowych informacji.
Pamiętaj! Alarmując służby ratunkowe mów wolno i wyraźnie. Odruch zaalarmowania jak najszybciej poprzez wykrzyczenie informacji znacznie opóźnia jej przekazanie czyniąc ją niezrozumiałą i nieprecyzyjną.
Nadleśnictwo Pisz