Często nieświadomie popełniamy błędy, które prowadzą do zanieczyszczenia powietrza. Czym i jak palić efektywnie, ekonomicznie oraz bezpiecznie dla środowiska?
Zasoby złóż takich jak węgiel, ropa naftowa czy gaz ziemny maleją nieodwracalnie, a państwo pracuje nad poprawą stanu powietrza nawet poza granicami największych aglomeracji. Czy wybór powszechnie dostępnego drewna nie byłby najlepszym rozwiązaniem?
Lasów w naszym kraju przybywa, nawet pomimo rosnącego zapotrzebowania na ten surowiec, dzięki prowadzeniu trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, która godzi użytkowanie z ochroną środowiska. W miejscu usuniętych drzew zostają posadzone nowe. Wyniki badań potwierdzają, że sezonowane drewno jest jedną z najczystszych form produkcji ciepła w naszych piecach.
Gdzie możemy kupić drewno opałowe?
Lasy Państwowe na terenie całego kraju posiadają w sprzedaży detalicznej drewno do celów opałowych. Takiego zakupu możemy dokonać zarówno w biurze pobliskiego nadleśnictwa jak i bezpośrednio w lesie u leśniczego. Jednak najtańszym sposobem zaopatrzenia się w opał jest pozyskanie go samemu. Za zgodą leśniczego we wskazanych fragmencie lasu (po trzebieży, na zrębie) możemy przygotować tzw. gałęziówkę opałową. Po przygotowaniu stosów przez zainteresowanego, opał zostanie zmierzony i wystawiona zostanie asygnata jako dowód zakupu.
Jakie drewno wybrać?
Drewno gatunków liściastych (dąb, buk, grab, drzewa owocowe) wyróżniają się większą gęstością oraz kalorycznością. Drewno iglaste (sosna, świerk) charakteryzuje się mniejszą wartością opałową, jednak zawiera więcej żywic i ligniny, więc dobrze nadaje się na rozpałkę. Opał z gatunków iglastych jest tańszy i bardziej dostępny w naszych warunkach lokalnych, co decyduje o jego atrakcyjności.
Jaka powinna być wilgotność drewna oraz technika palenia?
Drewno tuż po ścięciu składa się nawet w połowie z wody, dlatego powinniśmy dążyć do obniżenia jego wilgotności. Rąbiąc opał na szczapy znacznie przyspieszymy ten proces. Rozdrobniony materiał należy suszyć w miejscu przewiewnym i dobrze nasłonecznionym. Wystarczy przykrycie od góry, które będzie odpowiednio chronić przed opadem deszczu oraz śniegu. Cięższe drewno przed spaleniem należy sezonować dłużej, najlepiej dwa lub trzy lata. Niedostatecznie wysuszone drewno cechuje się nawet o połowę mniejszą kalorycznością, ponadto palenie mokrym surowcem jest niebezpieczne, czego efektem może być nagromadzenie się sadzy i doprowadzenie do pożaru. Jasny, prawie bezbarwny dym to efekt odpowiednio przygotowanego opału, o czym świadczy wydobywająca się z komina para wodna i niewielka ilość dwutlenku węgla. Nie tylko czym, ale również jak palimy ma znaczenie. Proces rozpoczynajmy od góry, wtedy wszystkie substancje oraz części lotne będą dopalone i nie będziemy emitować większej ilość zanieczyszczeń do atmosfery. To od nas zależy czystość powietrza, więc zwróćmy uwagę co wkładamy do naszych palenisk.
Nadleśnictwo Pisz