Tegoroczna zima nie dała nam dotychczas powodów by móc zapamiętać ją jako surową i mroźną. Możemy powiedzieć o niej, że bardziej była… deszczowa. Na szczęście od kilku dni w nos szczypie nas mróz. W lesie widoczna jest spora ilość drewna, ułożonego w stosy i w mygły, gotowego do wywozu. Gdzieniegdzie na zrębach znajdują się ułożone stosy, samodzielnie pozyskanej „gałęziówki”. .
Jest to jedyna pora w roku, gdy ze skutych mrozem podtopionych fragmentów lasu można bez szkodzenia przyrodzie pozyskać drewno. Także właściwości drewna wyciętego zimą są dużo lepsze. Drewno, które pozyskał pilarz czy maszyna ewidencjonowane jest przez Służbę Leśną, zgodnie z obowiązującymi przepisami, za pomocą plastikowych płytek.
Plakietka, numerek, oznacznik do drewna- bo tak może być nazywany, nabijany jest na każdą sztukę dłużycy i na każdy stos specjalnym młotkiem. Plakietki nie da się nabić po raz drugi, każda z nich podlega dokładnej ewidencji. Płytki wyparły stosowanie numerów nabijanych metalowymi numeratorami, gdzie każdą cyfrę farbowano smarem.
Kolor płytki mówi nam o tym, kto jest właścicielem lasu z którego pochodzi „odebrane” drewno. Najczęściej spotykane są w lesie płytki czerwone- jest to oznaka tego, że drewno pochodzi z Lasów Państwowych. Tej formy własności lasów mamy w Polsce najwięcej. Jeżeli natrafimy na plastikowe płytki w kolorze niebieskim, to jest to oznaka tego, że drewno pochodzi z lasu prywatnego, a zielona plakietka na drewnie oznacza park narodowy.
Drewno z plakietką oznacza, że zostało ono „odebrane” przez Służbę Leśną (jeśli plakietka jest czerwona) czyli pomierzone i sklasyfikowane w odpowiedni sposób. Przy pomiarze dłużycy mierzona jest jej długość i średnica w połowie sztuki..
Mierząc stos dokonujemy pomiaru: długości, szerokości i wysokości stosu. Wszystkie dane przypisywane są do poszczególnych numerów plakietek. Wprowadzane są do odpowiedniego programu w małym przenośnym komputerze leśniczego – rejestratorze, tworząc dokument ścisłego zarachowania tzw. ROD – Rejestr Odbioru Drewna.
Kod z plakietki może nam pomóc, gdy stracimy orientację w terenie. Cyfry na niej to zakodowany cyframi adres leśny. Większe cyfry to kolejne numery sztuk i stosów, poniżej – mniejsze cyfry oznaczają odpowiednio: dyrekcję LP, nadleśnictwo oraz leśnictwo skąd pochodzi drewno. W kłopotliwej sytuacji możemy podać numer z najbliższego drewna, co w szybki i prosty sposób pozwoli nas namierzyć. Kolejny znak nabity na czole dłużycy tzw. cechówką to logo Lasów Państwowych. „Pieczątka” ta stanowi dodatkowe oznaczenie pochodzenia drewna i aby być bardziej widoczna zafarbowana jest czarnym tuszem.