5 zdjęć
Jak to się dzieje, że mimo niesłabnącego zapotrzebowania na drewno, jest ono wciąż surowcem, którego ilość wzrasta, a nie maleje?
Każde działanie w Lasach Państwowych jest dokładnie zaplanowane. Podejmując decyzje dotyczące wykonywania czynności w lesie, trzeba postępować zgodnie ze wskazaniami przyrody. Tylko bacznie obserwując zjawiska w niej zachodzące, można wysnuć prawidłowe wnioski dotyczące planowania gospodarki leśnej.
Przyroda rządząc się swoimi prawami, nie dopuszcza do powstawania monokultur – czyli powierzchni, na których występuje tylko jeden gatunek. Taka sytuacja doprowadza prędzej czy później do osłabienia lasu. Narażony staje się on na ataki szkodliwych owadów, pojawiają się choroby grzybowe niszczące las, co w konsekwencji zmniejsza jego odporność na szkody spowodowane takimi czynnikami jak wiatr, śnieg… Jeżeli natomiast las złożony jest z wielu gatunków, wówczas znacznie zmniejsza się zagrożenie gradacji owadów, drzewa są zdrowsze, a cały drzewostan staje się stabilny.
Zatem, jak gospodarować, aby zwiększać zasoby leśne, skutecznie chroniąc przyrodę, a jednocześnie realizować funkcje lasu, zgodnie z oczekiwaniami gospodarki i społeczeństwa?
Leśnicy pracują w oparciu o dokument zatwierdzony decyzją Ministra Środowiska, nazywany Planem Urządzenia Lasu. Sporządzony on został w oparciu o dokładną analizę możliwości przyrodniczych. Te niezmiernie istotne dane, pozwalają zaplanować pozyskanie drzew tak, aby ilość drewna w lesie wciąż była większa od liczby pozyskanego drewna.
Po wycięciu dojrzałego drzewostanu młode pokolenie drzew będzie rosło, wiążąc dwutlenek węgla, kształtując klimat, regulując obieg wody w przyrodzie, ochraniając glebę przed czynnikami powodującymi erozję. Jednocześnie powstający młody las będzie cieszyć nasze oko i zapewni doskonałe miejsce dla naszego wypoczynku.
Natomiast drzewa, które zostały pozyskane staną się krzesłem, stołem, elementem konstrukcyjnym domu, kartką papieru, materiałem opałowym, instrumentem muzycznym…
A przy tym… lasów w Polsce wciąż przybywa.